|
|||
|
ترجمه |
|||
|
رسانه های آلمان: مرکل خواستار شمارش مجدد آرا شد ژورنالیست: ولی نه مردم ایران!
مردم ایران خواستار شمارش مجدد آرا نیستند. آنها آزادی، دمکراسی و حقوق بشر می خواهند. آنها دیگر نمی خواهند جمهوری اسلامی و حکومت دینی داشته باشند. آخر این دولت های غربی کی می خواهند این موضوع را دریابند؟ چه کسی جان خویش را قربانی می کند تا آرای انتخاباتی دوباره شمرده شوند؟! خوب گوش فرا دهید مردم در خیابان های تهران و دیگر شهرهای ایران به چه فرا می خوانند. به چند شعار آن ها توجه کنید: مرگ بر دیکتاتور! آزادی برای ایران! نترسید/ ما همه با هم هستیم! زندانی سیاسی آزاد باید گردد! آزادی بیان، آزادی فرهنگی برای ایران! انتخابات آزاد برای ایران! می جنگم، می میرم، رأیمو پس می گیرم! صدا و سیمای ما، ننگ ما، ننگ ما! ما شیشه شکن نیستیم، بت شکنیم! کی و کجا مردم ایران گفتند به خاطر شمارش مجدد ایران به خیابان ها ریخته اند و حاضرند جان خویش را برای آن فدا کنند؟ مردم ایران را تنها نگذارید! این رژیم، رژیم خودکامه و اسلامی، امروز یا فردا دیگر نخواهد بود. درست مانند بقیه رژیم های ایدئولوژیک. اما مردم ایران هرگز فراموش نخواهند چه کسی به یاری آنها برخاست و چه کسی چنین نکرد.
Deutsche Presse: Merkel fordert Neuauszälung der Wahlzettel! Aber nicht das iranische Volk! Die Menschen im Iran wollen keine Neuauszählung der Wahlzettel. Sie wollen Freiheit, Demokratie und Menschenrechte. Sie wollen keine islamische Republik, keinen Gottesstaat mehr. Wann kapieren die westlichen Staaten das endlich? Wer opfert sich denn, um die Neuauszählung der Wahlzettel zu erreichen?! Hört mal genau zu, was die Menschen auf der Strassen Teherans und anderer Städten im Iran laut und deutlich aufrufen. Hier einige Parolen der letzten Tage: Nieder mit der Diktatur! Freiheit für Iran! Wir fürchten uns nicht- Wir halten zusammen! Freiheit für alle politischen Gefangenen! Meinungsfreiheit, kulturelle Freiheit für Iran! Freie Wahlen für Iran! Ich kämpfe, ich sterbe, ich kriege meine Stimme zurück! Unsere Presse, unsere Schande! Wir sind keine Randalierer, wir zerschlagen die Götzen!
Wann und wo haben die Menschen im Iran gesagt, dass sie wegen der
Neuauszählung der Wahlzettel auf den Strassen sind und ihr Leben dafür
opfern?!
پاسخ حزب دمکرات مسیحی به ژورنالیست این پاسخی است که بعد از ظهر همان روز پس از فرستادن ای میل فوق به دفتر خانم آنگلا مرکل، از طرف گروه خدمات شهروندی حزب دمکرات مسیحی، حزب خانم مرکل صدراعظم آلمان، برای ژورنالیست فرستاده شد. «صمیمانه از شما برای نامه مورخ 22 ژوئن در رابطه با وضعیت ایران ممنونیم. من خشم شما را به خوبی درک می کنم. حزب دمکرات مسیحی همبستگی خود را با مردم ایران اعلام می کند. آنچه نیروهای امنیتی ایران علیه تظاهرات مسالمت آمیز مردم در ایران انجام می دهد کاملا خشن است. ما با وابستگان تظاهرکنندگانی که در حمله خشونت آمیز نیروهای امنیتی کشته شدند، ابراز همدردی می کنیم. رهبری ایران باید حق آزادی بیان و حق آزادی اجتماعات را پذیرفته و به رسمیت بشناسد. شورای نگهبان در این میان اعلام کرده است که در بسیاری از حوزه های رأی گیری بیش از شمار واجدان شرایط رأی داده شده است. پس کاملا روشن است آنچه به عنوان نتیجه رسمی انتخابات اعلام شد، نمی تواند صحیح باشد. از همین رو حزب دمکرات مسیحی از رهبری ایران می خواهد تا آرا دوباره شمارش شوند و در صورت لزوم، مرحله دیگری از رأی گیری انجام گیرد. علاوه بر این، رهبری ایران باید حق برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز را به رسمیت بشناسد، خشونت علیه تظاهرکنندگان را متوقف سازد و چگونگی کشته شدن تظاهرکنندگان را برای بررسی دقیق ارجاع کند. بعلاوه ما خواهان آزادی همه دستگیرشدگان اپوزیسیون، گردش آزاد اخبار و اطلاعات در رسانه ها و آزادی ارتباطات و هم چنین فعالیت بدون قید و شرط سفارت خانه ها در ایران هستیم. در ایران نیز باید اعلامیه جهانی حقوق بشر و حقوق شهروندی مردم به رسمیت شناخته شود.
Herzlichen Dank für Ihr Schreiben vom 22. Juni zur Lage im Iran. Ich kann Ihren Unmut sehr gut verstehen.
Die CDU erklärt ihre Solidarität mit den Menschen im Iran. Das Vorgehen der iranischen Sicherheitskräfte gegen die friedlichen Demonstranten im Iran ist völlig unverhältnismäßig. Unser Mitgefühl gilt den Angehörigen der Demonstranten, die durch das gewaltsame Vorgehen der iranischen Sicherheitskräfte ums Leben gekommen sind. Die iranische Führung muss das Recht auf freie Meinungsäußerung und Versammlungsfreiheit respektieren.
Der iranische Wächterrat hat inzwischen erklärt, dass es in zahlreichen Wahlbezirken mehr abgegebene Stimme als Wahlberechtigte gegeben hat. Es ist also offensichtlich, dass das offizielle Wahlergebnis nicht korrekt sein kann. Die CDU fordert deshalb die iranische Führung auf, die abgegebenen Stimmen bei der Präsidentschaftswahl neu auszuzählen. Gegebenfalls ist dann eine Stichwahl durchzuführen.
Darüber hinaus muss die iranische Führung das Recht auf friedliche Demonstrationen zulassen, die Gewalt gegen Demonstranten stoppen und die genaueren Umstände zu den Todesfällen von Demonstranten untersuchen. Wir fordern darüber hinaus die Freilassung inhaftierter Oppositioneller, eine freie Berichterstattung der Medien und freie Kommunikation sowie eine uneingeschränkte Arbeit der der Botschaften vor Ort.
Auch für den Iran gilt: Die allgemeinen Menschenrechte und die Rechte der Bürgerinnen und Bürger Irans müssen respektiert werden.
تغییر قدرت مردم ایران رؤیای «تغییر رژیم» را در سر می پرورانند فولکر پترز می تواند همان گونه که مقاله اش «شیطان بزرگ حکومت شرور را فرا می خواند» نشان می دهد، همچنان خواب معاملات بزرگ را با رژیم اسلامی در ایران ببیند. لیکن همزمان باید این را نیز توضیح دهد که «ما» نمی دانیم آیا یک پیشنهاد دست و دلبازانه، آنگونه که وی آن را در مقاله اش توضیح می دهد، اساسا می تواند صاحبان قدرت را از ادامه برنامه شان در جهت دستیابی به تسلیحات اتمی و تبدیل شدن به یک قدرت منطقه ای باز دارد یا نه. پترز پیشنهاد می کند غرب بهتر است تضمین های امنیتی به حکومت ایران پیشنهاد کند. او به این نمی اندیشد که چنین تضمین های امنیتی برای مردم ایران، برای زنان، جوانان، دگراندیشان، همجنس گرایان، و برای اقلیت های قومی و مذهبی هیچ معنایی جز تضمین ادامه سرکوب غیرانسانی آنها ندارد. رژیم اسلامی هرگونه توافق با غرب را اساسا به معنای پذیرش ادامه پایمال کردن حقوق بشر در ایران درک می کند. برای صاحبان قدرت در ایران راه دیگری وجود ندارد چرا که در غیر این صورت آنها چگونه خواهند توانست بر نا آرامی هایی که پیامد ناگزیر چنین معامله ای خواهد بود، غلبه کنند؟ ولی این همه ظاهرا برای آقای پترز و غرب اهمیتی ندارد. ایران برای فولکر پترز و هم چنین برای کشورهای غربی، تنها یک مشکل در سیاست خارجی است. برای ما ایرانیان اما، ایران کشور ماست، سرنوشت ما و آینده ماست. برای شکل دادن به این آینده باید که مردم ایران نقش مهم تری نسبت به تمامی برنامه هایی بازی کنند که از سالها پیش جهت حفظ منافع سیاسی و اقتصادی غرب به کار گرفته می شوند. آیا غرب چه خواهد کرد، اگر نه رییس جمهوری آمریکا بلکه خود مردم ایران برای یک «تغییر رژیم» وارد میدان شوند؟! [سال گذشته هنوز جرج بوش رییس جمهوری آمریکا بود]. آن زمان دیگر هیچ تضمین امنیتی از سوی غرب به حاکمان ایران کمک نخواهد کرد. این را البته رهبران جمهوری اسلامی در ایران می دانند و از همین رو هر پیشنهادی را از سوی غرب رد می کنند.
Machtwechsel Das iranische Volk träumt vom „Regime change“ Volker Perthes mag ruhig weiter von einem großen Geschäft mit dem islamischen Regime in Iran träumen, wie er es in seinem Artikel „Satan ruft Schurkenstat“ (ZEIT Nr. 29/08) getan hat. Dabei muss er selbst einrüumen, dass „wir“ nicht wissen, ob denn ein großzügiges Angebot, wier er es in seinem Beitrag skizziert, die Machthaber in Teheran wirklich von ihren Plänen abbringen könnte, sich atomar zu bewaffnen und zur Supermacht derRegion aufzusteigen. Perthes schlägt vor, dass der Westen Iran Sicherheitsgarantien bieten soll, ohne daran zu denken, dass solche Sicherheitsgarantien für das iranische Volk, für Frauen, Jugendliche, Dissidenten, Hommosexuelle, für ethnische und religiöse Minderheiten nichts anders bedeuten würden als eine Garantie für weitere unmenschliche unterdrückungen. Das islamische Regime würde ein Abkommen mit dem Westen nur als Einladung für weitere Menschenrechtsverletzungen verstehen. Es gibt für die Machthaber in Iran keinen anderen Weg. Wie sonst könnten sie die Unruhen in Iran in den Griff bekommen, die eine unvermeidliche Folge eines solchen Geschäfts wären? Doch das ist Herrn Perthes und dem Westen offenbar vollkommen egal. Für Volker Perthes und für die westlichen Länder ist Iran nur ein außenpolitisches Problem. Aber für uns Iraner ist es unser Land, unser Schicksal und unsere zukunft. Bei der Gestatlung dieser Zukunft muss das iranische Volk eine sichtigere Rolle spielen als alle Pläne, die seit Jahren entwickelt werden, um den wirtschaftlichen und politischen Interessen der europäischen Länder zu dienen. Was will der Westen denn unternehmen, wenn nicht der amerikanische Präsident auf einen „regime chang“ drängt, sondern das iranische Volk selbst? Dagegen helfen den Machthabern in Teheran keine Sicherheitsgarantien des Westens. Das wissen die Führer der islamischen Republik in Iran natürlich, und auch deshalb lehnen sie alle Angebote ab.
|
|||
|
| © 2009 | | alefbe - journalist | | berlin | | germany | |
